Kuchnia włoska to jedna z najpopularniejszych kuchni świata – myślę, że konkurować może z nią jedynie kuchnia francuska. Włosi kochają pomidory, cebulę, czosnek, oliwki. Kochają też rodzinę, swój kraj (ojj są bardzo dumni z tego, że są Włochami), dobrej jakości ubrania, skutery, małe samochody iii Polki;)
Głównym elementem tej kuchni jest, jak wszystkim wiadomo, pizza oraz makarony czyli pasty. Zdajecie sobie sprawę z tego, że pizza była kiedyś jedzeniem tylko dla ubogich? Prosty placek z sosem pomidorowym i resztkami sera – bogacze przebierali się za biedaków i chodzili podjadać ten specjał nikomu się do tego nie przyznając. W obecnych czasach pizzę jadamy na całym świecie, praktycznie od małego. Oczywiście mamy ogromny wybór dodatków, chociaż faktycznie oryginalna pizza to tylko ta z sosem pomidorowym i serem.
Więcej o tym, gdzie w Rzymie zjeść pizzę pisałam wczoraj.
We Włoszech najpopularniejszymi przystawkami są bruschetty i focaccie. Razem z Elizą zajadałyśmy się bruschettami przed naszymi kolacjami – dobrej jakości pieczywo jest nasmarowane oliwą oraz czosnkiem, a następnie grillowane, podaje się je także ze świeżymi pomidorami, pastami z anchois czy np. z pesto. Focaccia to nic innego jak spód do pizzy bez dodatków – bez sera, sosu pomidorowego. Częstym dodatkiem jest np. rozmaryn i gruboziarnista sól czy cienkie plastry białej cebuli, z którą zapieka się drożdżowy placek.
Na tym suto zastawionym stole możecie zauważyć dwa rodzaje bruschetty, które zamówiłyśmy oraz talerz włoskich specjałów: Prosciutto, Coppa Stagionata (karczek dojrzewający), Salami Spianata Piccante oraz Salami Milano, do tego oliwki, karczochy, mozzarella di bufala (z mleka bawolego).
Oprócz pizzy w kuchni włoskiej króluje makaron. Posypany najczęściej parmezanem lub np. pecorino, podany w sosie warzywnym ze świeżymi pomidorami i ugotowany al dente. Lub carbonara czyli sos z żółtek i boczek.
Mamy też owoce morza, które w restauracyjnych kartach z menu mają własne pozycje z najróżniejszymi dodatkami od saute po naprawdę charakterne sosy z kilkoma rodzajami sera!
W kuchni włoskiej bardzo ważne są przyprawy: bazylia, oregano, tymianek czy rozmaryn – z zasady wszystkie zioła, które pasują do warzyw, z których przyrządzane są sosy do makaronów. We Włoszech mniej używa się soli właśnie ze względu na dodatek sera do praktycznie każdej potrawy, ale świeżo mielony, czarny, pieprz jest bardzo powszechny. Na każdym stoliku obok oliwy i octu balsamicznego stoi solniczka, młynek do pieprzu iiii miseczka z parmezanem. Pomyśleć, że u nas parmezan i pecorino jest dodawany do potraw w śladowych ilościach, a nie każda pizza mozzarellę na oczy widziała… Szkoda!
Jeśli chodzi o desery – to jedno słowo: tiramsisu! Znaczy nic innego jak: poderwij mnie! 🙂 Mocno schłodzone i podane do aromatycznej kawy, Eliza się zajadała, ja zostałam wierna gelateriom czyli lodziarniom. Pistacjowe, o smaku tiramisu, kokosowe, arbuzowe, z oreo lub nutellą – czego dusza zapragnie! Pierwsze nasze włoskie lody zamówiłyśmy we Flor, gdzie było smacznie, ale te, które zjadłyśmy w Watykanie czy później w Il Gelatone to był kosmos! 🙂
Te lody pistacjowe składały się z masła pistacjowego, kremowych lodów pistacjowych, polewy czekoladowej i były jeszcze posypane pistacjami… Wyobrażacie sobie? 🙂 Cena? 2 najlepiej wydane euro podczas całej wycieczki. Oprócz tiramisu i lodów spotkacie na swojej smacznej drodze jeszcze panna cottę, której ja skutecznie się opieram od lat!
Kuchnia włoska to przede wszystkim dobrej jakości składniki i proste ich wykorzystanie w kuchni. Włosi nie kombinują, nie spędzają godzin w kuchni. Ma być smacznie, ale też prosto i szybko. Po co marnować czas gotując, lepiej poświęcić go na celebrację posiłku z rodziną i przyjaciółmi. Czyż to nie piękne podejście do gotowania? 🙂 Jakie Wy macie doświadczenia z kuchnią włoską? Co najbardziej Wam smakuje? Czego jeszcze nie próbowaliście? Dajcie znać!
Brak komentarzy